ಎಲೆ

• ಎಲೆ [ನಾಮ ಪದ] ೧

• ಎಲೆ [ಉದ್ಗಾರ ಪದ] ೨

• ~ಎಲೆ [ಪ್ರತ್ಯಯ ಪದ] ೩

ಸಮಾನಾರ್ಥ ಪದೊಲು

• (೧) ಎಲೆ; ಇರೆ [ನಾಮ ಪದ]
• (೨) ಎಲೆ, ಎಲವೊ, ಅಲಾ.. ,ಇಂದಯಾ, ಅಂದಯಾ, ಇಂದಂಬೆ; ಅಂದಂಬೆ [ಉದ್ಗಾರ ಪದ]
• (೩) ~ಎಲೆ  ; ~ಆಯೆ; ~ಆಲ್ [ಪ್ರತ್ಯಯ ಪದ]

ಸಮ್ಮಂದದ ಪದೊಲು

• (೧) ಇರೆ
• (೨) ಇಂದಯಾ,ಇಂದದೆ
• (೩) ~ಆಯೆ/~ಆಲ್

ಅರ್ಥ

• = (೧) ಇರೆ

• = (೨) ಲೆಪ್ಪುನ ರೀತಿ
• = (೩) ಗುಣ ತೆರಿಪಾವುನ (ಸೂಚಕ) ಪ್ರತ್ಯಯ ಪದ

ಪದಮೂಲ

• ಇಲೆ,ಇರೆ (ದ್ರಾವಿಡ);

ಬಳಕೆಲು

(ಅ) ಗಾದೆ-ಪಾತೆರ

• " ಅಲಾ, ಅರ್ಪೆಲೆ ಬತ್ತೆ ತೂಲಾ! " (ಗಾದೆ )

(ಆ) ನುಡಿಕಟ್ಟುಲು

• (೧) " ತೆಕ್ಕಿದ ಎಲೆ/ಇರೆ"

• (೨) " ಎಲಾ ಮಂಗಣ್ಣಾ!"

• (೩) " ಬುಳ್ಪೆಲೆ"; "ನಾದೆಲೆ"; "ಅರಪೆಲೆ"; "ಕಂಡೆಲೆ"- ಇತ್ಯಾದಿ

ಅನುವಾದ

• ಕನ್ನಡ: (೧) ಎಲೆ (೨) ಎಲವೊ (ಉದ್ಗಾರಸೂಚಕ) (೩) `~ಅವ/ಅವಳು (ಗುಣಸೂಚಕ ಪ್ರತ್ಯಯ)

• English: (1) Leaf (2) interjection; calling out .(3) personal quality suffix.

ಉಲ್ಲೇಖ

• ತುಳು ನಿಘಂಟು (1992) Tulu Lexicon. Volume 2.ರಾಷ್ಟ್ರಕವಿ ಗೋವಿಂದ ಪೈ ಸಂಶೋಧನ ಕೇಂದ್ರ, ಎಂ.ಜಿ.ಎಂ.ಕಾಲೇಜು,ಉಡುಪಿ-576 102 ಸಂಪುಟ 2: ಪುಟ 466.